ΚΑΦΕΤΕΡΙΕΣ ΠΑΝΤΟΥ, ΚΑΛΟΣ ΚΑΦΕΣ ΠΟΥΘΕΝΑ

Η οικονομική – και κοινωνική θα έλεγα – κρίση των τελευταίων ετών έχει διαμορφώσει πολύ διαφορετικά τον χάρτη της ελληνικής αγοράς και των πωλήσεων λιανικής. Το μεγαλύτερο φαινόμενο, παρατηρώντας κάθε περιφέρεια καλύτερα, είναι αυτό της αύξησης των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος και ειδικότερα των καφέ – μπαρ. Όπου υπήρχε κατάστημα ένδυσης ή υπόδησης που δεν κατάφερε να έχει θετικό οικονομικό πρόσημο μέσα στην κρίση, έκλεισε και μετατράπηκε, πωλήθηκε ή μεταμφιέστηκε σε καφετέρια.

Η αύξηση του αριθμού των καφετεριών, βραχυπρόθεσμα σημαίνει για εμάς τους επαγγελματίες περισσότερες ευκαιρίες εργασίας και για τους καταναλωτές-πελάτες σημαίνει καλύτερη ποιότητα σε χαμηλότερες τιμές μιας και αυτό είναι αποτέλεσμα του μεγαλύτερου ανταγωνισμού.

Κι όμως, εδώ στην Ελλάδα πάντα κάτι κάνουμε απρόσεκτα οπότε ένα μέρος (ή πολλά) αυτής της εξίσωσης δεν είναι σωστά και όλοι ξέρουμε τι γίνεται σε αυτή την περίπτωση: το αποτέλεσμα είναι λάθος! Αυτοί οι δύσκολοι, οικονομικά, καιροί, δεν συγχωρούν λάθη!

Το κομμάτι της τιμής των προϊόντων, αλλού λιγότερο και αλλού περισσότερο, είναι αρκετά προσεγμένο τον τελευταίο καιρό… Αυτό όμως που χρήζει προσοχής είναι το ποιοτικό κομμάτι! Όσο πάει και χειροτερεύει η κατάσταση και το πηγάδι δεν έχει πάτο!

Πάντα υπήρχε το φαινόμενο της αρπαχτής σε τουριστικές ή πολυσύχναστες περιοχές με το σκεπτικό “έτσι κι αλλιώς θα έχω πελάτες, γιατί να μην τους κλέψω και λιγάκι?” αλλά πλέον το φαινόμενο έχει εξαπλωθεί παντού, κυρίως όμως λόγω της άγνοιας!

Και πως να μην υπάρχει άγνοια όταν οι περισσότεροι που θέλουν να ασχοληθούν με τον καφέ επαγγελματικα, δεν επενδύουν στην γνώση και στην τεχνική? Πως γίνεται να είσαι, ας πούμε, επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και να θέλεις να παίξεις στην καλύτερη ομάδα με τις υψηλότερες απολαβές αλλά να μην κάνεις προπόνηση?? Σου μαθαίνει κάτι καινούργιο η καθημερινή προπόνηση? Όχι πάντα, αλλά εξασκείς αυτά που ξέρεις και γίνεσαι καλύτερος και εξελίσσεσαι και δυναμώνεις και το κυριότερο: μέσα από την προπόνηση θέτονται στόχοι! Κάθε μέρα! Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με το προσωπικό μιας καφετέριας: Πρέπει να εκπαιδεύεται συνεχώς, να εξελίσσεται και να μην μένει στάσιμο γιατί ο ανταγωνισμός πλέον δεν συγχωρεί! Ειδικά αν κάποιος επιχειρηματίας σκεφτεί να επενδύσει στον κόσμο του καφέ, το ΠΡΩΤΟ πράγμα που πρέπει να έχει είναι εκπαιδευμένο προσωπικό και το ΔΕΥΤΕΡΟ να έχει καλά προϊόντα.

πάρχουν σχολές και/ή άνθρωποι κατάλληλοι να σας μάθουν σωστά αυτά που πρέπει να ξέρετε, οπότε επενδύστε σε αυτά!! Τα υπόλοιπα είναι απλά το περιτύλιγμα και πρέπει να τα κοιτάτε στο τέλος! Αν σκέφτεστε να ξεκινήσετε μια καφετέρια και αρχίσετε από το τι χρώμα θα είναι οι καναπέδες, πως θα φαίνονται τα φωτιστικά στην γυψοσανίδα, πόσους καλεσμένους θα έχετε στα εγκαίνια κλπ και αφήσετε για το τέλος τις πρώτες ύλες και το έμψυχο δυναμικό, τότε μάλλον σε σύντομο χρονικό διάστημα θα κάθεστε μόνοι σας να θαυμάζετε την υπέροχη δουλειά των μπογιατζήδων στους ωραίους σας τοίχους… Και ενώ διαβάζετε αυτό το άρθρο, κάπου γύρω σας ανοίγει ακόμη μια καφετέρια από κάποιον που λόγω επαγγελματικού αδιεξόδου ίσως πήρε μια επιχορήγηση από το ταμείο ανεργίας, ή ακόμη χειρότερα από τον γιο μιας οικονομικά εύρωστης οικογένειας… Και κάποιοι υπάλληλοι δε θα πληρωθούν τα ημερομίσθια τους αργότερα. Και οι ίδιοι θα αποδώσουν την αποτυχία τους στην οικονομική κρίση.. Και στο μεταξύ οι καταναλωτές θα πληρώνουν για ένα προϊόν που θα μοιάζει μόνο στην περιγραφή με αυτό που παρήγγειλαν.

Μόνο οι σωστές επιχειρήσεις θα σωθούν, οπότε προσπαθήστε να είστε μέσα σε αυτές!